Andrzejkiewicz

Andrzejkiewicz h. Gryf, v. Andrzejkowicz, z przydomkiem Butowt (Butowd), podpisali pospolite ruszenie 1698 r.

Andrzejkowicz

Andrzejkowicz h. Lubicz, zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1841 roku i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Andronowicz

Andronowicz h. Kantakuzen, wylegitymowani w Cesarstwie 1861 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Andronowicz h. Szreniawa, wylegitymowani w Cesarstwie 1842-1869 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 33.

Anczyc

Anczyc h. Ancuta, lub von Anschütz, rodzina niemieckich emigrantów z Saksonii, którzy osiedli w Polsce na początku XVIII w. i zamieszkiwali początkowo w Wilnie. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1862 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.
Z tej rodziny: Zygmunt (zm. 1855), aktor teatru warszawskiego i krakowskiego, reżyser, tłumacz, dramaturg. - Władysław Ludwik, dramatopisarz, redaktor pism, tłumacz, drukarz (założyciel drukarni w Krakowie), powstaniec 1863/64.

Źródła: Bon.; Urus. I 33; PSB.

Anczewski

Anczewski h. Leliwa, vel Anczowski, Anszewski, Janczewski, zamieszkiwali w ziemi lwowskiej. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie w 1853 r. i zapisani do ksiąg szlachty guberni kijowskiej. Zob. Janczewski, Bledzewski h. Lubicz

Ancyporowicz

Ancyporowicz h. Ostoja, cytowani w metryce litewskiej 1528 roku.
Wylegitymowani w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty guberni wileńskiej 1845 r., gub. kowieńskiej 1849 r. i gub. mińskiej 1863.

Źródło: Urus. I 32.

Ancewicz

Ancewicz h. Wadwicz, na Żmudzi 1613 roku; wylegitymowani 1799 roku w Cesarstwie i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 31.

Anasiński

Anasiński h. Jastrzębiec, vel Anasiński-Sokolnicki, Anasik.
N. Sokolnicki, pochodzący ze szlacheckiej rodziny, w woj. płockim osiadłej, a mającej przydomek Anasik, wnuk dziedzica wsi Opatowice, pozbawiony majątku, zmuszony był dla utrzymania życia oddać się

Ambroch

Ambroch h. Odrowąż, v. Ambrok, nobilitowani 1673 roku, zamieszkiwali w W. Ks. Litewskim i Inflantach. Podpisali elekcję Augusta II w 1697 roku z woj. witebskim.
Zostali wylegitymowani w Cesarstwie 1841 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. grodzieńskiej.

Źródło: Urus. I 29.

Agopsowicz

Agopsowicz de Hasso, lub Agopszowicz. Właściwym nazwiskiem tej ormiańskiej rodziny było Hasso; niektórzy z jej członków otrzymali szlachectwo bukowińskie. Z tych około roku 1740, żył Walerian, po którym byli synowie: Agops i Manug. Potomkowie pierwszego wzięli po ojcu nazwisko Agopsowicz, a drugiego Manugiewicz, dawne nazwisko rodziny „Hasso" zachowując jako przydomek.
Agopsowiczowie de Hasso, w początkach XIX-go stulecia znaczne nabyli majątki w Galicji i w końcu 1814 r. zostali wpisani do ksiąg szlachty tego kraju. W 1855 posiadali w Galicji majątek Kropowiznę, Krymidów i Trofanówkę. Jeden z nich był posłem na Sejm lwowski i deputowanym do Rady państwa 1874.

Źródło: Urus. I 17-18.

Adwentowicz

Karol Adwentowicz
(1871-1958)

Adwentowicz, rodzina prawd. pochodzenia ormiańskiego. Z niej: Karol (1871-1958), wybitny aktor, reżyser, dyr. teatrów warszawskich (na zdjęciu), Lucjan (1902-1937), syn Karola, malarz, członek Pryzmatu.

Źródło: PSB.

Aduckiewicz

Aduckiewicz h. Szreniawa, na Białej Rusi, mają przydomek Kołodziński. Z tej rodziny, 24 osoby zostały wylegitymowane w Cesarstwie 1862 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. mińskiej.

Źródło: Urus. I 17.

Adamski

Adamski h. Jastrzębiec, na Podlasiu, w ziemi drohickiej. Według herbarzy mają pochodzić od tych Adamowskich herbu Jastrzębiec, którzy osiedliwszy się na Podlasiu, zmienili nazwisko na Adamski (Urus.). 

Adamowski

Adamowski h. Jastrzębiec, vel Jadamowski, wzięli nazwisko od wsi Adamowice na północnym Mazowszu. Niektórzy z nich, osiadłszy na Podlasiu, zmienili nazwisko na Adamski, natomiast wielu z Adamczew- skich herbu Jastrzębiec, osiedlonych w Wielkopolsce, przyjęło nazwisko

Adamowicz

Adamowicz h. Leliwa, herb ich Boniecki nazywa Adamowicz i podaje jego opis. Przodkiem tej rozrodzonej rodziny litewskiej miał być niejaki Adam, wg heraldyków, dzielny wojownik przeciwko Tatarom i dwukrotnie poseł do nich, a którego Monwid adoptował i do swego herbu przypuścił,

Adamkowicz

Adamkowicz h. Wadwicz, w księstwie żmudzkim 1607 r.
Podpisali elekcję Władysława IV w 1632 r. Zostali wylegitymowani w Cesarstwie w latach 1835-1856 i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Źródło: Urus. I 14.

Aczkiewicz

Aczkiewicz h. Pogoń (in. Pogonia II), na Wołyniu; dziedziczyli wieś Kaczyno w woj. wołyńskim 1720 r.
Wylegitymowani zostali w Cesarstwie 1849 i 1855 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej, a kijowskiej 1802 r. Inni wylegitymowani w Galicji 1838.

Źródła: Urus. I 14.

Achramowicz

Achramowicz h. Nieczuja, rodzina na Litwie, pochodzenia prawdop. tatarskiego. Wylegitymowani zostali w Cesarstwie 1854 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej.

Abuniewicz

Abuniewicz h. Nieczuja, rodzina tatarska na Litwie. Wylegitymowani zostali w Cesarstwie 1859 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wileńskiej.

Źródło: Urus. I 12.

Abrek

Abrek h. Lis, rodzina miejska lwowska, a jak się zdaje pochodzenia ormiańskiego. Nie wiadomo kiedy nobilitowana.

• MIKOŁAJ Abrek, poeta i muzyk 1586 r.
• ANDRZEJ Abrek, doktor filozofii, gramatyk i poeta, profesor Akademii Krakowskiej 1668 r.

Źródło: Urus. I 12.

Abietski

Abietski v. Abijetski, Abiecki, przydomku Froma, dziedziczyli dobra Medykany w powiecie upickim 1756 r., sprzedane później Sokołowskim. Zamieszkiwali w Awżgirach w 1859 r. i Bejnaryszkach 1862 r.

Źródła: Bon. I; Urus. I 2.

Abicht

Abicht h. Jastrzębiec, rodzina miejska wileńska, pochodzenia niemieckiego, wyznania ewangelicko-augsburgskiego. Adolf i Teodor, synowie Jana, profesora Uniwersytetu Wileńskiego, otrzymali wraz z synem Teodora, Henrykiem szlachectwo w Cesarstwie z zasady urzędu,

Abelewicz

Abelewicz, w powiecie wiłkomierskim, zamieszkiwali w parafii Onikszty 1821 r.

Źródło: PSB.

d'Abancourt

d'Abancourt de Franqueville h. własnego, rodzina francuska, osiadła w Polsce w I połowie XIX wieku. W czasie rewolucji francuskiej wyemigrowali do Lipska w Niemczech, a następnie do Polski. Byli właścicielami majątku Łówcza w Cieszanowskiem.
Genealogia
(6 osób)
 
• FRANCISZEK Ksawery d'Abancourt de Franqueville (1847-po 1865), s. Franciszka Ksawerego i NI. de Thullié, agronom, działacz społeczny i polityczny, powstaniec; jako 16-latek wziął udział w powstaniu 1863/64; ż. (ok. 1865) Józefina Müller (ok. 1845-po 1865); dzieci: Helena.

Źródło: PSB.

Abakowski

Abakowski h. Pobóg, z przydomkiem Baka, zapisani do ksiąg szlachty guberni kowieńskiej 1819 r.

Abakiewicz

Abakiewicz, dziedziczyli w guberni kowieńskiej 1882 r. Zob. Abakanowicz h. Abdank.
Genealogia

Źródło: Urus. I 1.

Adamczewski

Adamczewski h. Dąb, v. Adamczowski, rodzina małopolska z Adamczowic w woj. sandomierskim, par. Gorlice; wspomina o nich K. Niesiecki w swoim "Herbarzu".